Als je iets verkoopt moet je wel eerlijk blijven. Zelf kom ik niet graag in winkels omdat winkeliers je dan zogenaamd gaan helpen. Ze hebben soms niet eens een idee waar ze het over hebben. Dat vind ik dan minder erg dan gewoon liegen dat het perfect is terwijl het niet staat of te klein is.
De dag voor vaderdag stond ik in een parfumerie. Naast het aankopen van een mannen parfum wilde de mevrouw mij ook verleiden tot een aankoop voor mezelf. De superdure mascara’s waren namelijk in de aanbieding. En ook een gezichtscreme van €120,- was nu met 20% korting. Die crème liet volgens die mevrouw mijn huid echt helemaal zelf ‘werken’. Echt heel bijzonder zei ze daar zelf bij :). Dat vind ik dan nog wel leuk. Ze weten natuurlijk niet dat ik een huidtherapeut ben en dat ik iets meer weet van een huid en crèmes dan de gemiddelde vrouw. En daarnaast word dit ze ook gewoon verteld. En het zal wel werken bij anderen? Denk ik.
Om de reden dat ik er zelf echt niet van hou, van verkooppraatjes, ben ik eigenlijk niet zo’n goede verkoper. Maar wel een hele eerlijke. En daar heb ik meer plezier van.
Een leuk voorbeeld is dat ik van de week een oudere meneer en mevrouw in mijn praktijk/winkel had. Ze wilde graag de borstprothese hebben die ze altijd droeg, want die was prima.
Die had ik ook, dus we gingen het passen. Ik wilde namelijk zien of het wel echt goed zat. Meneer en mevrouw waren tevreden.
Ik niet. En wat zeg je dan? Ik zei eigenlijk niets, ik keek alleen wat te lang en blijkbaar niet tevreden :). Die mevrouw vroeg namelijk, bent u niet helemaal tevreden?
Ik was blij dat ze het vroeg want dan kon ik meteen zeggen; nee en ik lachte daarbij. Ik vertelde meneer en mevrouw dat ik zeker weet dat een ander model borstprothese echt mooier zal staan. Maar die heb ik nu niet.
“O nou dat geeft niet hoor, ik heb deze altijd. Dit is prima.” Zei mevrouw.
Meneer zat mij wel meer geïnteresseerd aan te kijken. Alsof hij toch wel meer het verschil zag tussen de borst van zijn vrouw en de borstprothese. Hij was ook de gene die zei: Misschien moet je het gewoon eens proberen.
En zo kwamen ze later terug. Samen, wat ik altijd zo goed vind, als de man mee gaat en meekijkt. Dat vind ik echt iets moois.
“Nou ik ben benieuwd.” zegt de mevrouw.
En we doen de borstprothese die ik voor haar heb besteld in haar bh, die ze vervolgens aantrekt.
“Ow? Hey, maar nu zie ik het meteen. Dit is helemaal perfect!, Ik was er aan gewend dat mijn kleding altijd een beetje scheef trok, dat was zo ’n klein beetje, maar dat hoeft dus helemaal niet?”
Ze waren onder de indruk van dat ik door naar haar te kijken kon bedenken welke borstvorm beter bij haar zou passen. En ze waren me zo dankbaar dat ik een beetje eigenwijs deed, door hen toch terug te laten komen om iets anders te passen ?
En dan spring ik weer even inwendig een vreugde sprongetje. En denk ik; Ja ik had gewoon kunnen zeggen (in mijn ogen liegen) dat het prima zit, ik had de prothese mee kunnen geven die ik al op voorraad had, dan had ik niet nog een extra hoeven te bestellen en deze mevrouw was over 2 jaar gewoon weer terug gekomen, want ze wist niet beter.
Maar nu heb ik zelf zo veel meer plezier, omdat ik het echt goed heb gedaan, omdat deze meneer en mevrouw echt heel erg blij zijn en omdat ze nu haar enthousiasme door zal geven aan een andere vrouw die een borstprotheses nodig heeft.
Eerlijkheid duurt echt het langst. En zeker in deze branche, waar je vrouwen die beschadigd zijn iets moois moet gaan verkopen. Dan verkoop je alleen het allerbeste. Vind ik.
Liefs,
Lucette