Deze woorden; liefde, vreugde, dankbaarheid en verbinding houden mij dagelijks bezig, maar gister op zondag 1 juli 2018, werden deze namen van gevoelens wel heel intens gemanifesteerd.
Tijdens de afscheid ceremonie van Bas Engels, in een kerk op Ruigoord.
Bas, 31 jaar, was van mij een jeugdvriend en organisator van de mooiste feesten en festivals; Shoeles, Atler Ego, Confetteria en waarschijnlijk nog meer. Deze feesten waren altijd zo bijzonder leuk, omdat ze voelbaar ontstaan waren uit liefde en vreugde.
En zo was je laatste feest ook Bas, ‘Shoeless’ en ‘Intens’. Ik weet niet of je dit laatste feest ook bewust hebt geïnitieerd. In ieder geval heb je door hoe je altijd was ervoor gezorgd dat jouw uitvaart net zo’n prachtig feest was als al die andere feesten. De mensen om je heen wisten in 5 dagen alles zo te regelen zoals jij dit ok altijd deed. Er werd voor je gezongen met woorden die al je vrienden opnoemde, prachtig geïmproviseerd, want daar hield je het meest van; spontane dingen of improvisatie. Er werd voor je piano gespeeld, gedanst door een prachtige vrouw, speciaal voor jou. Er werd gezongen door iedereen, gejuicht en geklapt. Het was een prachtig emotioneel afscheid zoals jij dat verdient.
Het werd door iemand ‘een bruiloft genoemd’, we mochten gister allemaal met je trouwen. Daar zijn we allemaal dankbaar voor.
Vanmorgen werd ik wakker met de mooie beelden van gister. In plaats van de gedachte van hoe je met je motor verongelukt moet zijn.
Jouw feest van gister heeft de verschrikkelijke gedachten en gevoel van ‘het mag niet zo zijn’ omgedraaid in een gevoel van ‘vrede ermee’.
Het was intens mooi om te zien hoeveel mensen jij in je leven om je heen hebt verzameld en gekregen. Al die mensen die vanuit hun hart iets voor jou deden in de kerk van Ruigoord. Het was prachtig om te zien dat je moeder op het podium in de kerk voor je stond te dansen terwijl jij in je festivalpak en met glitters op je gezicht in je kist lag te stralen.
Een en al liefde, vreugde, dankbaarheid en verbinding.
Wel met de bijbehorende liefdestranen, vreugdetranen, tranen van dankbaarheid en tranen die ons gister allemaal verbonden.
Gister schreef ik ook in je boek, dat ik altijd de gedachte had dat wij elkaar nog eens heel ‘goed’ gingen ontmoeten. Bij bepaalde onderwerpen in mijn leven dacht ik dan; O ja en dan ga ik dat even aan Bas laten weten of die ervaring met hem delen en eens horen welke ervaring hij over dat onderwerp heeft.
Een heel persoonlijk onderwerp hebben we al een keertje goed aangestipt. Dat was leuk.
De andere onderwerpen bespreken we later…ergens…
Bas, ik heb respect voor hoe jij met die mooie woorden/gevoelens zaken deed. Echt zaken. Je deed bussines met mensen zoals Duncan Stutterheim van ID&T. Dat waren gewoon je vrienden. Die mensen zijn zo verdrietig dat je niet meer met hen bent. Dat is anders gezien een enorme waardering. En zo zien wij dat allemaal. Wij waarderen het enorm wat je allemaal gedaan hebt. Voor heel veel mensen en wij zijn dankbaar dat we je hebben mogen kennen.
Ik ga met jou in mijn gedachten mijn zakelijke doel verder verwezenlijken. Dan vergeet ik tenminste niet dat je alles kan doen wat je mooi vind en dat het ook met veel liefde en vreugde kan, als je er maar 100% voor gaat en 100% jezelf blijft.
Liefs,
Lucette